|
10. El rossinyol i l'esparver (4P) |
|
|
|
ΑΗΔΩΝ
ΚΑΙ ΙΕΡΑΞ |
|
|
|
ἀηδὼν
ἐπί τινος
ὑψηλῆς δρυὸς
καθημένη κατὰ
τὸ
σύνηθες ᾖδεν.
ἱέραξ δὲ
αὐτὴν θεασάμενος,
ὡς ἠπόρει
τροφῆς,
ἐπιπτὰς
συνέλαβεν.
ἡ δὲ
μέλλουσα
ἀναιρεῖσθαι
ἐδέετο
αὐτοῦ
μεθεῖναι
λέγουσα,
ὡς οὐχ
ἱκανή ἐστιν
ἱέρακος
γαστέρα
αὐτὴ
πληρῶσαι,
δεῖ δὲ
αὐτόν, εἰ
τροφῆς
ἀπορεῖ,
ἐπὶ τὰ
μείζονα τῶν
ὀρνέων
τρέπεσθαι. καὶ
ὃς ὑποτυχὼν
εἶπεν· “ἀλλ'
ἔγωγε
ἀπόπληκτος
ἂν
εἴην, εἰ τὴν
ἐν χερσὶν
ἑτοίμην βορὰν
παρεὶς
τὰ μηδέπω
φαινόμενα
διώκοιμι“. ὁ
λόγος δηλοῖ,
ὅτι οὕτω καὶ
τῶν ἀνθρώπων
ἀλόγιστοί
εἰσιν,
οἳ δι'
ἐλπίδα
μειζόνων
τὰ ἐν
χερσὶν
ὄντα |
||
|
|
||
