Lletra de dona es un espacio de publicación y difusión de reseñas de obras escritas por mujeres, dentro de los ámbitos tanto de la creación literaria (narrativa, teatro, poesía, ensayo, autobiografía) como de la teoría crítica
[…]
résiste, camarade
compagne de combat
la montagne nous attend
et avec tous « les insurgés »
tous les innocents
et tous ceux qui veulent
relever l’affront
ne pleure pas camarade
femme
oublie ta douleur
ta résistance
est celle
d’une palestinienne
qui lutte pour Jérusalem (53)
La represión de la sexualidad femenina desaguaba en el ansia de confidencia, de lágrimas compartidas. Por eso se idealizaba al ‘hombre atormentado’. Enamorarse era, en cierto modo, tener acceso a la naturaleza de esos presuntos tormentos varoniles, rodeados siempre de cierto misterio. (p. 149)
—¿Y por qué era pecado ser liberal?
—Porque les daba la gana a ellos y le armaban a uno un bochinche en el confesionario y yo un día me levanté y le dije al cura que no volvería a la iglesia como ellos siguieran con esa falta de caridad [...] una cosa es Cristo y otra los liberales. (Ángel, 92)
Yo te bautizo Babel entre todas las mujeres Babel entre todas las ciudades Babel de la diversidad ambigua como los sexos nostálgica del paraíso perdido -útero materno- centro del mundo cordón umbilical.
"Poeta -grita Babel- soy la ciega de las lenguas la Casandra en la noche oscura de los significantes." ("El bautismo")
Tu sexo es un panal donde mil abejas laboriosas liban una miel que se me queda entre los dedos.
Hablamos lenguas que no son las nuestras andamos sin pasaporte ni documento de identidad escribimos cartas desesperadas que no enviamos somos intrusos numerosos desgraciados sobrevivientes supervivientes y a veces eso nos hace sentir culpables
John is a physician, and perhaps —(I would not say it to a living soul, of course, but this is dead paper and a great relief to my mind)— perhaps that is one reason I do not get well faster. You see he does not believe I am sick! And what can one do? If a physician of high standing, and one's own husband, assures friends and relatives that there is really nothing the matter with one but temporary nervous depression -a slight hysterical tendency-what is one to do?
"Homem que chegar ao meu corpo há de vir porque o sol veio primeiro, sondará meu ventre porque ali o sol esteve primeiro e plantou tais feitiços que para que me ofertem espasmos equivalentes será homem que os homens da região não são."
“Y allí estaba ella, sonriendo, los brazos descubiertos, el cuerpo expuesto. Rápidamente repasó en la memoria las veces que ella, a impulsos del amor, le había dicho pastel, casi con deseo de comérselo.” (144)
alejandra alejandra debajo estoy yo alejandra. ("Sólo un nombre")
Me veía sentada en la bifurcación de aquella higuera, muerta de hambre, sólo porque no podía decidir qué higo escoger. Los quería todos y cada uno, pero elegir uno significaba perder el resto y, sentada allí, incapaz de escoger, los higos (…) uno a uno caían silenciosamente al suelo, a mis pies.
He pasado muchas noches a la intemperie […], he aguantado días sin comer, cuando me ha ido bien, dormí en sótanos o en carros de ferrocarril, tuve hambre y frío, sentí que ningún fuego, ningún abrazo me calentaría pero en medio de mi pobreza sé que si un solo hombre lucha y no se deja morir, la vida vale la pena.
Que eu non son daquelas que cantan as flores e as pombas das que se resignan ante o desamor. E rezan e consumen bágoas sobre da almofada. ¡Non! ¡Eu son Medea!
O poeta ama a perfección non te ama a ti. Es idealización mito metáfora da metáfora.
De non seres perfecta como te amarían?
Cando xa ben noviña comprendeu que sendo bastarda e miserable non lle valorarían máis que a beleza e o corpo e que, ademais, tomaríanllo sen pagar, decidiu usalo ela no seu proveito. De ter o corpo como instrumento, sacaríalle beneficio. Soubo ver que era unicamente co corpo, coa marca sexual, como se faría visible, estimada, famosa e rica.
A Rebeca dicía que a amizade con outras mulleres case nunca existe. De feito eu non creo que a Rebeca crese o que dicía, só estaba investigando a ver que lle dicían as demais. E Anxos veña a dicir que iso era só o que a sociedade quería facernos crer, que en realidade se podemos votar e temos dereitos é grazas á unión de moitas mulleres antes ca nós.
"It was a beautiful place—wild, untouched, above all untouched, with an alien, disturbing, secret loveliness. And it kept its secret. I’d find myself thinking, 'What I see is nothing—I want what it hides—that is not nothing.'"